RESCUE
Istniejące standardy i systemy komunikacyjne nie są odpowiednio przygotowane do ich zastosowania w wysoce nieprzewidywalnych środowiskach transmisyjnych, występujących na przykład w sytuacjach trzęsienia ziemi lub tsunami. Systemy łączności komórkowej są obecnie planowane z użyciem rygorystycznych mechanizmów wyznaczania budżetu łącza radiowego w celu utrzymania odpowiednio małego prawdopodobieństwa jego awarii. Wszystkie mechanizmy komunikacji (kodowanie, sygnalizacja, jak również działanie protokołów wyższych warstw) są zoptymalizowane do działania w wyżej wymienionym kierunku. Dlatego też, w przypadku wystąpienia nieprzewidywalnych warunków transmisyjnych, zdecydowana większość działających obecnie usług będzie świadczona nieprawidłowo. Przyszłe sieci telekomunikacyjne najprawdopodobniej będą sieciami heterogenicznymi, opartymi na gęstej strukturze, która może zostać odpowiednio wykorzystana, jeżeli systemy komunikacyjne będą projektowane w odniesieniu do prawidłowych podstaw teoretycznych, technologicznych i praktycznych. W celu ustalenia tych podstaw, projekt RESCUE (Links-on-the-fly Technology for Robust, Efficient and Smart Communication in Unpredictable Environments) proponuje zintegrowaną koncepcję tzw. słabych jakościowo łączy radiowych "links on the fly", która obejmuje najważniejsze technologie rozproszonego, wspólnego kodowania źródłowego/kanałowego w sieciach bezprzewodowych, w których występują straty przesyłanych wiadomości. Koncepcja ta przewiduje dodatkowo wykorzystanie wielu ścieżek transferu informacji w bezprzewodowych sieciach kratowych oraz ad-hoc, rozproszonych i scentralizowanych protokołów warstwy MAC/sieciowej dla uzyskania dostępu do kanału radiowego i na potrzeby routingu, architektury wielowarstwowej na potrzeby zarządzania poziomem interferencji i kontrolą błędów. Pozwoli to na osiągnięcie udanego i pewnego przekazu informacji poprzez sieci wielościeżkowe, które są zbudowane w oparciu o stratne łącza radiowe w relacji punkt-punkt, dostosowywanie jakości przesyłanej informacji do określonego poziomu jakości usług Quality of Service (QoS) wymaganych przez konkretne aplikacje i urządzenia w zakresie wysokich częstotliwości pracy i oszczędności energii, a także integrację zróżnicowanej infrastruktury komunikacyjnej, stacji bazowych, stacji przekaźnikowych, satelitów i terminali dla uzyskania wysokiej odporności sieci i szybkiego świadczenia możliwości komunikacyjnych. W praktyce okazuje się, że takie sytuacje zdarzają się w dzisiejszych sieciach bezprzewodowych niezwykle często, zarówno na skutek mobilności węzłów jak i wysokich gęstości komórek, a także dynamicznego zarządzania częstotliwościami, co ma bezpośredni wpływ na pracujące obecnie systemy komunikacyjne i wyzwania stawiane przed przyszłymi sieciami 5G.
Marek Natkaniec otrzymał tytuł magistra inżyniera w r. 1997 oraz stopień doktora nauk technicznych w dyscyplinie telekomunikacja w r. 2002 na Wydziale Elektrotechniki Automatyki i Elektroniki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W r. 2013 uzyskał stopień doktora habilitowanego w dyscyplinie telekomunikacja na Wydziale Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Obecnie pracuje jako adiunkt w Katedrze Telekomunikacji Akademii Górniczo-Hutniczej. Jego zainteresowania są związane z sieciami bezprzewodowymi i w szczególności obejmują: lokalne sieci bezprzewodowe, projektowanie protokołów komunikacyjnych, zagadnienia jakości obsługi, a także modelowanie oraz analizę wydajności pracy sieci teleinformatycznych. Pracował jako członek komitetu programowego wielu konferencji międzynarodowych. Jest także recenzentem w czasopismach i konferencjach międzynarodowych. Pracuje bądź pracował aktywnie w takich projektach europejskich, jak: MOCOMTEL, PRO-ACCESS, DAIDALOS I, DAIDALOS II, CONTENT, CARMEN, MEDUSA, HECTOR, FLAVIA, PROACTIVE i RESCUE. Uczestniczy również w realizacji projektów badawczych finansowanych przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz projektów dla przemysłu. Jest zaangażowany w proces standaryzacji architektury GANA dla ETSI. Pracuje jako ekspert oraz konsultant w dziedzinie sieci bezprzewodowych dla operatorów telekomunikacyjnych. Jest także członkiem Komitetu Redakcyjnego czasopisma Telekomunikacja Cyfrowa: Technologie i Usługi. Od roku 2005 jest opiekunem studenckiego koła naukowego „Telephoners”. Posiada status członka seniora IEEE. Jest współautorem sześciu książek oraz ponad stu publikacji naukowych.
Marek Natkaniec received the M.Sc., Ph.D., and Ph.D.Hab. degrees in telecommunications from the AGH University of Science and Technology, Krakow, Poland in 1997, 2002, and 2013 respectively. In 1997 he joined AGH University of Science and Technology as a researcher. Now, he works as an assistant professor at the Department of Telecommunications. His general research interests are in wireless networks. Particular topics include wireless LANs, protocol design, modeling and performance evaluation of communication networks, quality of service, and cooperation of networks. He has served as a Technical Program Committee member in many international conferences. He is a reviewer for international journals and conferences. He has actively participated in several European projects (MOCOMTEL, PRO-ACCESS, DAIDALOS I, DAIDALOS II, CONTENT, CARMEN, MEDUSA, HECTOR, FLAVIA, PROACTIVE, RESCUE) as well as grants supported by the Ministry of Science and Higher Education. He is involved in standardization activities for ETSI. He serves as an expert and a consultant to telecom operators in the area of wireless networks. He is a member of the Editorial Board of Digital Communications - Technologies and Services journal. Since 2005 he is advisor of the students' scientific circle "Telephoners". He is a senior member of IEEE. Marek Natkaniec has co-authored six books and over 100 research papers.
